Մեր կյանքն ամբողջապես սիրո մասին է։ Աստված ստեղծել է մեզ Իր պատկերով և նմանությամբ երկու բանի համար՝ սիրելու Աստծուն և սիրելու մարդկանց։ Մենք ունակ ենք սիրելու, որովհետև Աստված է սիրում մեզ:
Իրական և անանձնական սերը բխում է ոչ թե մարդկային սրտից, այլ Աստծո կատարյալ սիրո անդրադարձումն է. «Սերն Աստծուց է ... քանի որ Աստված սեր է» (Ա Հովհաննես 4:7-8)։ Մենք սիրում ենք, որովհետև նախ Նա՛ սիրեց մեզ։ Աստված այդ սերն արտահայտեց մեզ ստեղծելով, մեզ համար հոգ տանելով և Իր Միածին Որդուն ուղարկելով աշխարհ, որպեսզի զոհաբերվի մեր փրկության համար։
Ուրեմն, Աստծուն և մարդկանց սիրելու համար նախևառաջ պետք է հասկանալ և ապրել Աստծո կենարար սիրով։ Չպետք է պարզապես խոսել սիրո մասին, կարդալ սիրո մասին կամ տրամաբանել սիրո մասին, այլ՝ մեր սրտերի մեջ ընդունել և փարվել Աստծո կատարյալ և անպայմանական սիրուն։ Տալու համար նախ պետք է ունենալ, ուրիշներին սիրելու համար նախ պետք է զգալ, որ սիրված ենք։
