Քամուց քշված այս նավակը մեր կյանքի խորհրդանիշն է, որ նավարկում է փոթորիկների մեջ։ Մեր կյանքի որոշ պահերին, նեղությունների, ձախորդությունների, հիվանդությունների, մահվան, ընտանեկան խնդիրների, ամեն տեսակ դժվարությունների պատճառով մթագնում է հորիզոնը և կարծես, գիշերվա մթության մեջ խենթ ու խելառ քամիների մահաշունչ ալեկոծությունից տարուբերվող նավակի մեջ լինենք։
Այս ամենի մեջ, թվում է, թե Քրիստոս հեռու է մեզնից, անտարբեր է աշխարհում տեղի ունեցող իրադարձությունների նկատմամբ։ Սակայն իրականում Նա մեր փոթորիների ճիշտ կենտրոնում է, մեր կողքին է և շշնջում է մեր ականջներին ու սրտերին. «Սրտապնդվեցե՛ք, ես եմ, մի՛ վախեցեք։ Ես այստե՛ղ եմ, ձեզ հետ մինչև ձեր կյանքի վերջին օրը»։
Հիսուս միշտ պատրաստ է մեզ երկարելու իր ձեռքը՝ դադարեցնելու մեր կյանքի փոթորիկներն ու հանդարտեցնելու ալեկոծ ծովը, միայն թե սրտաբուխ աղոթքով դառնանք դեպի Նա։
«Հանապազ ալեկոծում է ինձ ծովը կյանքիս,
Թշնամին հարուցում է ինձ ալիքներ մրրիկ,
Նավապետ Բարի, եղի՛ր ապավենն իմ տկար անձիս»։
Ապաշխարության օրհնություն, Սուրբ Մեսրոպ Մաշտոց
