Ծնողները սովորաբար ամուր բռնում են իրենց երեխաների ձեռքը` նրանց վտանգից հեռու պահելու համար, օրինակ` փողոցն անցնելիս, որպեսզի երեխաները ապահով լինեն, և կամ մարդաշատ վայրերում, որպեսզի երեխաները չկորեն: Եվ երբ մանուկները սայթաքում են, ծնողներն ամուր բռնում են նրանց փոքրիկ թաթիկները, որպեսզի չընկնեն և չվնասվեն:

Մեր երկնավոր Հայրը նույնն է անում մեզ համար. «Տերն ուղղում է այն մարդու ընթացքը, ով շատ է սիրում Իր ճանապարհը։ Եթե անգամ նա սայթաքի, չի կործանվի, քանզի Տերը բռնել է նրա ձեռքը»: Սաղմոս 36:24-25