Սաղմոս 145
Օրհնի՛ր Տիրոջը, հոգիդ իմ. պիտի օրհնեմ Տիրոջն իմ կյանքում, սաղմոս պիտի երգեմ իմ Աստծուն, քանի կամ։
Հույս մի՛ դրեք իշխանների՝ մարդկանց որդիների վրա, որովհետև նրանցից փրկություն չկա։
Երբ դուրս գա նրանց հոգին, նրանք կրկին հող կդառնան, և նույն օրը նրանց բոլոր մտածումները կանհետանան։
Երանի՜ նրան, ում օգնականը Հակոբի Տեր Աստվածն է, և ում հույսը Տեր Աստծու վրա է,
Նա, որ ստեղծեց երկինքն ու երկիրը, ծովն ու դրանց մեջ եղած ամեն ինչ,
Նա, որ հավիտյան պահպանում է ճշմարտությունը, և զրկյալներին արդարություն շնորհում.
Տերը հաց է տալիս քաղցածներին և արձակում բանտարկյալներին։
Տերը բացում է կույրերի աչքերը, Տերը ոտքի է կանգնեցնում ընկածներին։
Սիրում է Տերն արդարներին։
Տերը պահպանում է պանդուխտներին,
Տերն ընդունում է որբերին ու այրիներին, և կործանում ճանապարհներն ամբարիշտների։
Հավետ պիտի թագավորի Տերը, քո Աստվածը, սերնդից սերունդ։
