Fr. Mesrop Parsamyan
Մեղավորի Սիրտը

Տերունական այս օրը սկսենք Սբ. Գրիգոր Նարեկացու աղոթական բառերի խոկումով։
«Եվ ի՞նչ կա արդյոք ավելի չքնաղ, քան սիրտն այն մեղավորի, որն իր միտքը գտած տարակուսանքի թանձր խավարից, և Աստուծո օգնությունն ստացած, երբ մի կողմից արտաքուստ ծիծաղում է, մյուս կողմից հեծում հոգեպես: Այդպիսին թեպետ գերագույն բարձրությունից, նորագյուտ և անհերքելի մեղքերով ծանրաբեռնված սուզված է խորը՝ կործանման գուբի անդունդն անհատակ, սակայն փրկավետ կյանքին մոտեցնող նշխարը ունի, որպես լուսեղեն մի կայծ իր մտքում և հոգում պահած»։
Բան ԺԱ